W tym budynku mieściło się właściwie dwie szkoły. W jednym skrzydle mieściła się żeńsko-męska (koedukacyjna?) szkoła średnia (die Knaben- und Maedchenmittelschule). W drugim skrzydle mieściło się coś, co nosiło pierwotnie nosiło nazwę miejskie wyższe liceum (das staedtische Oberlyzeum), które w 1935 roku zostało przekształcone w Oberschule fuer Maedchen (można by to przełożyć jako szkoła średnio wyższa dla dziewcząt, tj. nie liceum, ale też nie szkoła wyższa na poziomie akademickim). Niemiecki system edukacyjny w tamtej dobie był dość skomplikowany, i trudno szukać dokładnych odpowiedników w obecnym polskim systemie edukacyjnym. Zależało to między innymi, jakimi egzaminami kończyły się dane szkoły, tj. czy było to coś na kształt przedwojennej małej matury, czy egzaminu dojrzałości.
Bireger
Ponieważ była to również moja szkoła (stara czwórka), pozwolę sobie zamieścić tłumaczenie odnośnego fragmentu książki „Eine schlesische Perle – Brieg – Bauten erzählen” (Śląska perła – Brzeg – budowle mówią), autorstwa Dorothei Tscheschner, wydanej w Berlinie w roku 2004.
(..) Niebawem w brzeskim magistracie zaczął dojrzewać plan powołania do życia liceum żeńskiego i szkoły średniej dla chłopców. Miejskie liceum założono już w roku 1908, lekcje odbywały się początkowo w szkole u zbiegu ulic Kamiennej i Powstańców (dzisiejsza trójka). Również powołana do życia jeszcze w roku 1906 - jako prywatna fundacja - szkoła gospodarstwa domowego w latach 1912/13 została przejęta przez miasto. W ten sposób powstał obszerny program, związany z zamiarem budowy nowego budynku szkolnego. Skłoniło to radcę miejskiego Pistoriusa do rozpisania latem 1912 roku otwartego konkursu architektonicznego, co w pierwszej dekadzie XX wieku, w przypadku większych przedsięwzięć budowlanych, stało się regułą. Jednak zasada, że inicjator konkursu nie mógł w nim sam startować, upowszechniła się dopiero z czasem. W Brzegu w każdym razie zasady tej jeszcze nie stosowano i tak oprócz zwyciezcy konkursu również Paul Pistorius przedłożył swój projekt. Na lokalizację 3 szkół (liceum, szkoła średnia i szkoła gospodarstwa domowego) miasto nabyło dotychczasowy plac drzewny (handlu drewnem) przy zbiegu (dzisiejszych) ulic Armii Krajowej i Jana Pawła II, w miejscu, gdzie na skraju promenady przy stawie z łabędziami już w latach 1892/93 powstała pierwsza miejska, publiczna hala gimnastyczna wraz z boiskiem (obecnie wchodzą w skład kompleksu starego ogólniaka). Zabudowa tej parceli, będącej charakterystycznym miejscem w układzie urbanistycznym miasta, stanowiła prawdziwe architektoniczne wyzwanie. Wyniki konkursu zdają się dziś być zachowane jedynie fragmentarycznie, przez co można stwierdzić, że w konkursie wziął udział P. Pistorius i zdobywca 1. Miejsca – architekt Paul Taesler z Berlina, któremu powierzono budowę. Mimo wszystko porównanie wydaje się być interesujące. Oba projekty zakładały wspólne użytkowanie auli i i mieszczącej się pod nią sali gimnastycznej, stanowiących centralny łącznik, przez liceum i szkołę średnią, co przypuszczalnie było jednym z uwarunkowań konkursu. O ile pierwszoplanowym aspektem projektu Pistoriusa był funkcjonalny podział obu szkół i ich dziedzińców, urzeczywistniony poprzez meandryczny przebieg linii kompleksu budynków szkolnych (załamania pod kątem prostym), o tyle berliński architek Taesler w pierwszym rzędzie uwzględnił urbanistyczne znaczenie jednego z najważniejszych skrzyżowań, tuż przy magistrali prowadzącej do miasta, osiągając przy tym poprzez elegancko załamane skrzydła budynku ten sam funkcjonalny efekt, co Pistorius oraz znacznie bardziej przekonujący układ przestrzenny, w którym architektoniczny akcent centralnej osi z aulą został dodatkowo wzmocniony we wszystkich kierunkach poprzez charakterystyczną wieżyczkę z galerią widokową. Z pewnością dostrzegł to również Pistorius, gdyż projekt konkursowy Taeslera z października 1912 roku stał się, w prawie niezmienionej formie, podstawą zatwierdzonego 4. Lutego 1913 roku projektu wykonawczego. W przciwieństwie do brzeskiego radcy budowlanego Paul Taesler zdołał – przypuszczalnie dzięki większemu otwarciu na świat, wynikającemu ze swych berlińskich doświadczeń – uwolnić się od kanonów architektury historyzmu i stworzyć ponadczasową, nowoczesną architekturę szkolną (użytkową), której forma pozostaje aktualna po dzień dzisiejszy. Monumentalną budowlę ukończono w roku 1914, jednak z powodu wybuchu I. wojny światowej, nie mogła spełniać swego pierwotnego przeznaczenia, służąc przez 3 lata jako szpital polowy. W roku 1913 między promenadą a dziedzińcem szkoły średniej ukończono zaprojektowany przez Pistoriusa skromny budynek szkoły gospodarstwa domowego (chodzi o wolno stojący budynek naprzeciw sali gimnastycznej), w podobnej formie, jak w projekcie Taeslera, jednak w tym wypadku pierwszeństwo dano lepszemu projektowi Pistoriusa.
Ulica Polna (Jana-Pawła II) – widok w kierunku dzisiejszego ronda, jeszcze przed powstaniem budyku szkolnego.
Liceum miejskie
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum