Nie ma już papierowej wersji „BRZ”, nr 4, o czym dzisiaj dowiedziałem się w muzeum i tamże zauważyłem w gablocie, że koszt renowacji bramy księcia „Jerzego” II wyniósł 700 tysięcy złotych ! Ile za te pieniądze można by zrobić w zakresie na przkład opieki zdrowotnej, jak moco można by dofinansować szpital ! Tymczasem wydano pieniądze lekką ręką na . . . kulturę kurfirsztów brandenburskich z którą związany był książę Georg II, a także jego potomkowie nie wyłączając ostatniego przedstawiciela Piastów śląskich Georga Wilhelma. Oczywiście obrońcy książąt powiedzą, że pieniądze pochodziły z ministerstwa (ale chyba nie wszystkie) a ponadto chodzi tutaj o zasygnalizowanie problemu, że zdrowie ma pierwszeństwo, szczególnie przed historią kurfirsztów.
Czy to nie jest rzecz z Mrożka i z Orwella, że w kolejce do lekarza specjalisty trzeba czekać miesiącami, a malowane herby kurfirsztów brandenburskich na bramie zamkowej księcia Georga II można oglądać do woli bez żadnej kolejki !?
Upływa szybko styczeń w którego połowie 25 lat temu (!!) - które też szybko przeminęły – ukazał się megadramatycznie fałszywy, wręcz bezczelny muzealny apel „Ratujmy Śląski Wawel”, o którym – rzekomym Wawelu - w archiwum nie było oczywiście najmniejszej wzmianki. Tak mnie ten apel wówczas - w dwa lata po likwidacji archiwum - zdenerwował, że poszedłem do ówczesnego starosty z propozycją restrukturyzacji tego muzeum. Starosta może nie powiedziałby nie – bowiem dobrze wiedział, że muzeum prawem kaduka dzierży cały zamek księcia „Jerzego” II Przyszywanego tytułującego się w dokumentach zur Liegnitz und Briegk - ale obawiał się ostrego sprzeciwu zarządu powiatu, w którym wodził rej wielki poputczik mitomańskiego direttore Kozerskiego, J. Wójcik, poza tym poeta, a ponadto organizator „najazdów poetów na zamek”, jakby poeci zaproszeni przez niego byli barbarzyńcami a zamek siedzibą muz. Tak więc opór zarządu śląsko-piastowsko-muzealno-poetyckiego i powiatowego spowodował, że muzeum bodajże siedem lat było utrzymywane z dotacji przeznaczonej na drogi powiatowe, było kulą u nogi powiatu, jak powiedział ówczesny burmistrz, natomiast wspomniany direttore, domagał się jeszcze więcej pieniędzy, zaś szefowa promocji powiatu brzeskiego w tamtym czasie głosiła wszem i wobec, jaka to „perła powiatu” [z herbami kurfirsztów] jest ratowana.
Sowieciarzowi Pruskiemu, bowiem tylko w dawnych Sowietach za krytykę wysyłano do zakładów psychiatrycznych, do sztambucha: restrukturyzacja tego muzeum jest nieunikniona, bo to zdumiewający humbug nad humbugami, jak dawne Sowiety !!
Przeglądam nr 4 „Brzeskiego Rocznika Zamkowego” i zadaję sobie pytanie, czy piszący w nim historycy to panegiryści i propagandyści, których nie stać na choćby jedno krytyczne zdanie na temat działalności księcia „Jerzego” II ? Ponadto, czy niektórzy z nich nie wiedzą, że nagroda dolnosaksońska dla wieloletniego muzealnego polonizatora tego księcia i jego potomków, przekreśliła już dawno temu to peerelowskie „piastowanie”, czyli robienie z księcia Georga II Jerzego II Piasta (a z księcia Johanna Christiana - Jana Chrystiana itd.), zaś polemika na forum odbrązowiła tego zaufanego lennika habsburskiego, „Jerzego” II, działającego na rzecz kandydatury cesarza Maksymiliana II do tronu polskiego, a także liczącego - za wierną służbę cesarzowi - na zatwierdzenie układu o wzajemnym dziedziczeniu zawartego między księciem Friedrichem II legnickim (ojcem księcia Georga) oraz kurfirsztem Joachimem II, a malowany herb Habsburgów oraz malowane herby kurfirsztów tylko to potwierdzają ? PS Humbug, humbug nad humbugami !!
Humbug związany z tym muzeum widać również w pełni na tle historii ostatnio wspomnianego księcia „Jana Krystiana”, kalwina, buntownika i tułacza, którego podpis Johann Christian widnieje pod słynną instrukcją dla luterańskich rajców brzeskich z 1617 r. (w zespole archiwalnym „Akta miasta Brzegu”) i który rzekomo zapisywał Śląsk Polsce (według słynnego direttore), co można porównać do przekazywania królowi szwedzkiemu Niderlandów przez pana Onufrego Zagłobę.
Tak, książę Johann Christian zapisał Śląsk Polsce i teraz chodzi tylko o to, żeby jakiś psychiatra zechciał przepisać товарищy Броневикy, czy ja wiem, jakieś proszki, kąpiele... A jak nie poskutkuje ni jedno, ni drugie, podłączy товарищa Броневикa do prądu.
Psy szczekają, karawana idzie dalej. Johanna Christiana syn – którego ozdobny sarkofag znajduje się w podziemiach zamkowych na piedestale – Georg III nie tylko wydawał swoje zarządzenia „In Namen des Kaisers”, lecz przede wszystkim w czasie potopu szwedzkiego w najmniejszym stopniu nie wspomógł Rzeczypospolitej, natomiast uwięził starostę babimojskiego Krzysztofa Żegockiego stawiającego Szwedom opór (który schronił się na pewien czas w Byczynie) tak książę brzeski bał się Szwedów, którzy oblegali Brzeg w 1642 r. Nie złożył także wizyty królowi Janowi Kazimierzowi w Głogówku. Przy książęcym sarkofagu widnieją tylko daty jego życia : 1611 – 1664, ale książę Georg III miał tytuł tajnego radcy i szambelana cesarza Leopolda I.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Nasze Serwisy:
Nasze Serwisy:
